Wśród zasad realizacji programów promocji zdrowia w sferze pracy szczególnie akcentuje się prawo jednostek do dobrowolnego uczestniczenia w przedsięwzięciach tego rodzaju, jako warunku kreowania postawy autoodpowiedzialności za zdrowie.

Ponadto, o czym już wspominano, podkreśla się potrzebę tworzenia w przedsiębiorstwach mechanizmów organizacyjnych, sprzyjających zdrowiu, (a nie tylko prowadzenia np. szkoleń dla poszczególnych pracowników), co tworzyć ma realne podstawy do utrwalania się prozdrowotnych sposobów postępowania wśród członków załogi.

Jeśli idzie o opinie lekarzy służby medycyny pracy na temat tego, czy pracownik powinien mieć możliwość wyboru w kwestii uczestniczenia w działaniach z zakresu promocji zdrowia czy nie, to okazało się, że badana populacja podzieliła się na zbliżone co do wielkości części.

Nieco więcej, bo 54% spośród 318 osób, które udzieliły odpowiedzi na to pytanie, było zdania, że pracownik ma do tego prawo, a 46%, że powinien być zobligowany.

Statystycznie istotnie częściej (p < 0,05) zwolennikami nacisku byli lekarze o najdłuższym stażu pracy tj. powyżej 30 lat. Podobne wyniki uzyskano na temat tego, czy lepsze efekty w promocji zdrowia pracujących uzyskać można poprzez oddziaływanie na poszczególnych pracowników (np. organizując naukę samobadania piersi, prowadząc minimalną interwencję antytytoniową, oznaczając poziom cholesterolu), czy poprzez zmiany w organizacji i sposobie zarządzania firmą (tj. np. ograniczanie sytuacji generujących stres, wprowadzenie premii za niepalenie czy dostosowanie czasu pracy do rytmów fizjologicznych).

Badani także podzielili się na dwie zbliżone co do liczebności grupy. 177 osób tj. 57% opowiedziało się za oddziaływaniem na firmę, a 133 osoby tj. 43% za wywieraniem wpływu na poszczególne jednostki.

Dokładniejsza analiza wykazała, że zmienną, która miała wpływ na przekonanie, że efektywniej oddziaływać jest na system organizacyjny firmy była płeć. Mężczyźni w sposób statystycznie istotny (p < 0,02) częściej niż kobiety byli tego zdania (wartości procentowe odpowiednio 65% i 52%).

Tak więc, w kwestii dwóch omawianych tu zasad realizacji zakładowych programów promocji zdrowia wystąpiła wyraźna polaryzacja opinii – na zwolenników i przeciwników każdej z nich.